Een reeks huizen kan esthetisch precies doen wat paleizen eeuwenlang konden doen door hun compositorische gebruik van de volledige lengte.
Architectonische objecten tot één compositie verbinden resulteert in meer dan de optelling van de afzonderlijke objecten.
Het voordeel van het niet dupliceren van een huis tot een rij van hetzelfde is dat het geheel resulteert in een compositie.
Meergezinswoningen moeten worden opgevat als een verzameling die moet worden opgesplitst totdat ze relevant worden als een stedelijke compositie. . . aldus architectuur op zijn volledig vermogen.
Het architecturaal individualiseren van elke woonunit vertaalt een principe welke het individu erkent als politieke referent.
© Dirk Coopman